آنچه که در این مقاله مورد بررسی قرار می‌دهیم بحث خیار رویت و تخلف از وصف می‌باشد. هنگامی که یک عقد منعقد می‌شود ممکن است خیاراتی در آن وجود داشته باشند که فلسفه وجود آن‌ها رفع ضرر می‌باشد. به عبارت دیگر آن‌ها به طور کامل احقاق حق می‌کنند. مثلا در ماده ۴۱۰ قانون مدنی اشاره شده است که گاهی اوقات ممکن است شخصی مالی را بخرد بدون آن که آن را مشاهده کرده باشد و تنها استناد کند به وصفی که از آن مال شده است اما بعد از این که مال را مشاهده کرد متوجه می‌شود که آنچه که وصف شده نسبت به آنچه که تسلیم شده تفاوت‌های بسیاری دارد. آنچه که بیان کردیم توضیحی از خیار تخلف از وصف و رویت بود. در ادامه به بررسی خیار رویت و تفاوت آن با خیار تخلف وصف و همچنین به بیان نکات این دو خیار می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر در مورد خیارات قانونی کلیک کنید.

خیار تخلف از وصف و رویت

همانطور که در مقدمه اشاره شد ممکن است یک شخص تنها از طریق وصفی که از یک مال انجام شده است اقدام به خرید آن مال بکند و باید این نکته را در نظر بگیرید که خریدار به هیچ وجه مالی که از آن صحبت می‌کنیم را مشاهده نکرده است و به وصفی که نسبت به آن مال انجام شده است اعتماد کرده است. بعد از اینکه مال به او تسلیم می‌شود متوجه می‌شود که اوصافی که از آن مال ذکر شده است در آن وجود ندارد.

به این ترتیب از این فقدان وصف متحمل ضرر و زیان شده است و برای اینکه احقاق حق انجام شود و ضرری که به او وارد شده است رفع شود برای او خیاری قرار داده شده که بتواند عقد را فسخ کند. باید توجه کنیم که این امکان وجود دارد که خریدار پایبند به همان عقد بماند و از حق فسخ خود استفاده نکند.

در ماده ۴۱۲ قانون مدنی بیان شده است که اگر مشتری قسمتی از مبیع یا به عبارت دیگر بعض مبیع را مشاهده کرده باشد و قسمت و بعض دیگر آن را از روی توصیف خریداری کرده باشد و دقیقا همان قسمتی از روی توصیف خریداری شده مطابق وصف انجام شده نباشد در این صورت مشتری این اختیار را دارد که یا تمام مبیع را رد کند و یا اینکه تمام آن را قبول کند. توجه کنید که مشتری نمی‌تواند مورد بیع را تجزیه کند به دلیل اینکه در این صورت تجزیه انجام شده موجب می‌شود تا به بایع ضرر وارد شود.

خیار وصف خیاری مشترک است

آنچه که باید مورد توجه قرار بگیرد این است که خیار تخلف وصف هم برای بایع یعنی فروشنده می‌تواند قرار بگیرد و هم برای خریدار. پس می‌توان نتیجه گرفت که این خیار از جمله خیارات مشترک می‌باشد و مستند ما در بیان این نکته ماده ۴۱۱ قانون مدنی می‌باشد.

تفاوت خیار تخلف وصف با خیار تخلف از شرط صفت

خیار تخلف وصف و خیار تخلف از شرط صفت مجزا هستند. خیار تخلف از شرط صفت تقسیم می‌شود به سه گروه شرط فعل، شرط صفت و شرط نتیجه. به عبارت دیگر این امکان وجود دارد که یک صفت را در خصوص مبیع شرط کنیم و در صورتی که از این شرط تخلف شود خیار تخلف از شرط صفت ما محقق می‌شود. اما در خصوص خیار تخلف وصف شرطی گذاشته نمی‌شود بلکه تنها مبیع مورد نظر ما وصف می‌شود و بعد از اینکه به ما تسلیم می‌شود متوجه می‌شویم که در مبیع، وصف مورد نظر موجود نیست که در چنین حالتی تخلف وصف محقق شده است.

خیار رویت | خیار تخلف وصف و رویت

در ذیل خیار تخلف وصف خیار رویت مورد بررسی قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر اگر طرفین یک عقد به اعتبار رویتی که سابقاً نسبت به یک مال داشته‌اند اقدام به خرید و فروش آن مال کنند و بعد از رویت و تسلیم خریدار متوجه شود که اوصافی که سابقاً مورد رویت او قرار گرفته بوده است اکنون دیگر در مبیع وجود ندارد. در این حالت او اختیار فسخ خواهد داشت بنابراین تفاوت این دو خیار از این قرار است که در خیار تخلف وصف مبیع به توصیف خریداری شده است و در خیار رویت مبیع با اعتماد به رویت سابق خریداری شده است.

توصیه می‌کنیم مقاله اسقاط کافه خیارات را مطالعه نمایید.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص خیارات، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون خیارات پاسخ دهند.